بینا می شوم

چندیست دلم نابیناست

پیراهن نگاهت را

به روی دیده ام بگذار

می خواهم

سیر ببینمت !!!!

                                        فهیمه صفاریه

پی نوشت :

صبر کن!

برگرد.

چمدانهایمان اشتباه شده.

دلم را به جای خاطراتت برده ای...

 

فراغت تو از فراق من

کفش هایم

در خیالت جایی ندارند.

از هر طرف که می روم

به بن بست می رسم.

این روزها

عاشق کفش های تق تقی ! شده ای

مگر نمی گفتی سر و صدا را دوست نداری ؟

                                                                                فهیمه صفاریه

پی نوشت :

جدا که شدیم

هر دو به یک احساس رسیدیم

تو به فراغت

من به فراقت

یک حرف تفاوت که مهم نیست...

 

 

قصه ما

قصه بودن من

و

نبودن تو ...

کی به پایان می رسد ؟

می خواهم این بار

کلاغ نگون بخت را

به خانه اش برسانم.

 

                                          فهیمه صفاریه

 

پی نوشت:

گفت خدا به همراهت

در را بست و رفت...

آدم ها چه ساده مسئولیت خودشان را

به گردن خدا می اندازند...

 

بازنده

این بار چشمانم باز بود

که تو  گم شدی

پیدایت که کردم

...

در آغوش دیگری بودی .

                                                          فهیمه صفاریه

 

پی نوشت :

درد دارد

وقتی چیزی را کسر می کنی

که با وجودت جمع زده بودی...